/p. 96/ DIALOGUS XVII.
De Nili incremento.
Alex. –
At nonne miraculi vicem obtinet
quod annua experientia videmus manifestum?
Nilo scilicet incrementum contingere eo praesertim
tempore, quo caeteris fluvijs
imminutio evenire consuevit? I. C. – Ad nivium
dissolutionem exundationisque causam
referunt aliqui. Alex. – Scio. I. C. – Inscitissime
tamen; nullae enim sunt in Aethiopia nives.
Alex. – Quid igitur? an a pluvijs rationem accersemus?
I. C. – Negant recentiores, cum enim
solstitio nostro imbres sub Capricorno incipiant
abundare, ab illis pluvijs deberet tunc temporis
capere incrementum; at non capit nisi post
Idus Iunias. Alex. – Recte. I. C. – An cum Cardano
asseremus aquis a Sole haustis imbres gigni sustinerique
tandiu quoad ille proveniat ad solstitium?
ubi vero abire incipiat, illos quasi e
phiala effundat? Alex. – Nugae. I. C. – Ita quidem.
Nam quomodo haurit vel absens, vel abiens
a Capricorno? Quinimo eius praesentia, scribit
idem Cardanus, ibi aestatem fieri, aëremque
siccari, qua de causa tum imbres nulli fiunt.
Eius autem verba haec sunt: «Cum reversus sit et